Znaleziono 68 wyników

Lykonka przyglądała się rozmawiającym, zajmując się swoją kością, która miło trzaskała pod jej kłami. W zasadzie to bardziej zajmowała się kością, niż debatującymi.

Lykonka niechętnie podała kość rycerzowi, licząc że ten nie zrobi z nią nic głupiego. W takim wypadku z pewnością sam ma smakowite gnaty.

Lykonka popatrzyła z zaciekawieniem na Ważkę - Czym to rozłupiesz? - pomyślała przez chwilę - Całego szpiku ci nie dam.

Widząc, że strażnik za ścianą dostał miecz, postanowiła to wykorzystać. Złapała kośc i podeszla z nia do drzwi- Bylbys tak dobry i rozlupal swoim mieczem moja kosc? - zawodziła - Szpik w srodku jest ...

Lykonka otrzepala sie z wody, moczac wszystko wokolo. Warknela na straznika z wiadrem pokazujac kly - Kosc by sie przydala - rzekla.

Pełzła, niczym ten robak ziemny, co runo toczy. Pełzła, ciągnięta siłą przednich łap, jak elfi zwiadowca w krzakach głogu. Te kilka kroków przewagi, dla niej były razy dziesięć liczone. Wolałaby już w ...

Samica warknęła na znak dezaprobaty z okazji wbijanego w kark miecza - Już dziś miałam w zębach smakołyki - mruknęła bardziej do siebie, niż strażników. Przeszła, a w zasadzie przepełzła kilka kroków, ...

Pojawienie się nowych strażników, odzięło Lykoonce wszelkie drogi ucieczki. Mogłaby próbować przebijać się przez nich, ale ze związanymi tylnymi łapami nie miała szans. Czas zastygł w bezruchu, a ona ...

Ok, dzięki. Nie wpadłbym na taki rozwój sytuacji. Czyli zrobili mi akcję oskrzydlającą.

Irmo, a skąd się wzięło dwóch nowych strażników, skoro według Twojej mapki w pobliżu mojej postaci byli tylko ci dwa zajęci Shukh?

Lykonka niewiele się namyślając zaczęła próbować uciekać. Ni to pełzać, ni to podskakiwać. Byle przed siebie, w ścianę deszczu...

Lykonka czując brak ciężaru na sobie, zaczęła się szarpać. Jej celem było sprawdzenie, czy aby pasy na jej łapach są dobrze zapięte, nie są czasami zbyt słabe, bądź też czy dzięki opadom deszczu nie u ...

Samica bywała w lepszej sytuacji. Musiała przyznać, że strażnik leżący na niej ogrzewał ją i osłaniał od ulewy, ale nie był to jej szczyt marzeń. Wolała by go zamienić na jakiegoś przystojnego Lykona. ...

A rzucasz chociaż kośćmi? Razz

Lykonce z mieczem na gardle pozostalo tylko jedno - czekac. Czekac na nadazajaca sie okazje do ataku. Wyostrzyla wszystkie soje zmysly i zastygla w napieciu.